मेरी ‘बि’ मेरो दुखमा रुन्थिन्

–सुमन सिंह अभिनेता
ब्रेकर :– एकआपसमा यसरी झ्याम्मिएका थियौ कि हामीबीच सम्बन्धको कुनै सीमा नै थिएन । हामीले चाहेका भए पहिलो डेटिङमा नभए पनि दोस्रो, तेस्रो डेटिङमा सेक्स सम्बन्ध हुन सक्थ्यो होला । तर, त्यो सम्बन्धमा प्रवेश गर्ने निश्चित सामाजिक सेलिब्रेसन छ । आमा–बुबा, दाजुभाइ–दिदिबहिनीलाई सामान्य अनुभूति हुने दिन अनि अवस्थासम्म किन नपर्खने त ? सेक्सबारे भने हामीबीच यही सम्झौता भएको थियो । त्यो सम्झौता अझै सम्झौता नै छ । मलाई ती दिन अझै पनि आलै लाग्छ ।
उनीसग मेरो भेट न्युरोडमा भएको हो, मोडलिङका क्रममा । हामी दुई इन्टरकास्ट थियौ । उनको नामै त नभनौ, तर उनको नामको पहिलो अक्षरले सम्बोधन गर्छु– ‘बी । घर धनगढीबाट काठमाडौ आएर मोडलिङमा सक्रिय हुन थाल्दाका ती दिनमा उनीसग मेरो माया बस्यो । न्युरोडमा पहिलोचोटि देख्दै उनले मलाई मन पराइछन् । सगै मोडलिङ सिक्ने भएकाले भेट त भइरहन्थ्यो तर मलाई मन पराउलिन् भन्ने विश्वासै थिएन ।
सबैभन्दा पहिले त बीले आङखना १०–१२ जना साथीसग परिचय गराएर मलाई माया गर्ने संकेत गरेकी थिइन् । म अक्क न बक्क भएको थिए– ‘एस भनू कि ‘नो’  ?  आई लभ यू भन्ने वाक्य मैले फिल्ममा मात्र भनेको थिए । त्यति बेला २१ वर्षको मात्र थिए, उनी थिइन् १९ वर्षकी । उनलाई देख्दा रमाइलो लाग्थ्यो, नदेख्दा संसारै फिका लाग्थ्यो । त्यसअघि पनि मेरा मायाका भावना मनमै सीमित हुन्थे । मन परेकी केटीलाई प्रत्यक्ष कहिल्यै केही भन्न सक्दैनथे । बीसग बोल्दा पनि उनले मनमनै आङखनाबारे के सोचिरहेकी होलिन् भन्ने चिन्ता लाग्थ्यो । जबदेखि मनले उनलाई मन पराउन थाल्यो, उनी मेरा लागि जीवन भइसकिछन् । उनी मेरो दु:खमा रुन्थिन्, म उनको दु:खमा रुन्थे । कुनै अर कुराले नरमाइलो लाग्दा उनकै याद आउथ्यो । उनीसग बिताएको एकै पलले मौसमै परिवर्तन भएजस्तो लाग्थ्यो । त्यो आनन्द म जीवनभर जतिसुकै पैसा खर्चेर पनि किन्न सक्दिन । बी पनि आफूलाई त्यस्तै अनुभूति हुने सुनाउथिन् । उनी मलाई आत्मीयतासाथ उत्साहित बनाउ थिन् अनि सुझाब दिन्थिन्– ‘तिमी एक दिन एउटा सफल कलाकार बन्नेछौ, अभ्यासमा सक्रिय भइरहनू ।’ पहिले हामीबीचका आपसी अनुभूतिले माया गासेछन्, पछि हामीले त्यसलाई ठोस आकार दियौ ।’

एकअर्कालाई नभेटी रहनै सक्दैनथ्यौ । बढीजसो रेस्टुरेन्टमै भेटिन्थ्यो । पहिलोचोटि हामीले एकअर्काका लागि नै भनेर व्यक्तिगत रपमा दरबारमार्गको नाङलो रेस्टुरेन्टमा भेट गर्‍यौ । आ–आङखना काम सकेर साझ ५ बजेतिर त्यहा पुगेका थियौ । उनले बोलेका कुराले मलाई फूलजस्तो स्पर्श गराउथे, उनलाई पनि त्यस्तै हुन्थ्यो रे  ?  त्यसैले पनि होला, हामीले आपसमा फूल साटासाट गर्न आवश्यकै ठानेनौ कहिल्यै । त्यहा हामीले झन्डै दुई घन्टा बितायौ । साझमा अबेर हुदा कहिले उनी मलाई ड्रप गरिदिन्थिन्, कहिले म उनलाई । परिचय हुनुभन्दा पहिले नै उनलाई म मन परेको सुनाउ ? थिन् । मेराअगाडि र्‍याम्पमा हिड्दा उनी कतिचोटि लडेकी थिइन् । पछि उनी भन्थिन्– ‘थाहा पायौ, म के कुराले लडेकी रहिछु ।’ ध्यान सबै मैतिर भएकाले त्यसो हुन पुगेको आशय हो उनको ।
एकआपसमा यसरी झ्याम्मिएका थियौ कि हामीबीच सम्बन्धको कुनै सीमा नै थिएन । हामीले चाहेका भए पहिलो डेटिङमा नभए पनि दोस्रो, तेस्रो डेटिङमा सेक्स सम्बन्ध हुन सक्थ्यो होला । तर, त्यो सम्बन्धमा प्रवेश गर्ने निश्चित सामाजिक सेलिब्रेसन छ । आमा–बुबा, दाजुभाइ–दिदिबहिनीलाई सामान्य अनुभूति हुने दिन अनि अवस्थासम्म किन नपर्खने त ? सेक्सबारे भने हामीबीच यही सम्झौता भएको थियो । त्यो सम्झौता अझै सम्झौता नै छ । मलाई ती दिन अझै पनि आलै लाग्छ । हामीले त्यति बेलै सेक्स सम्बन्ध राखेका भए सायद याद यति गाढा हुदैनथ्यो होला । लाग्छ– उनी पनि यो कुरा सम्झिरहेकी होलिन् । तर, बी आज साथमा छैनन् । उनीसग भेट नभएको आठ वर्ष कटिसकेछ । सम्झन्छु– हाम्रो अन्तिम भेट म ओह्रँलो झर्दै गर्दा अनि उनी उकालो चढ्दै गर्दा भएको थियो । करिब पा ? च मिनेट गफ गरेर त्यहाबाट छुट्टिएका थियौ । त्यो छुटाइमा म ओह्रालोमा थिए, त्यही भेट अन्तिम रहेछ, बिरानो बनेर मुटुमा गडिरहन्छ । उनी उत्तरतिर गइन् म दक्षिणतिर । अहिले उनी कहा छिन्, के गर्दै छिन् थाहा छैन । मेरै प्रतीक्षामा बसिरहेकी भए राम्रो हुन्थ्यो । छुटेर गए पनि मैले उनलाई भुल्न सकेको छैन ।
प्रस्तुति: विशाल राई